
Net als Klein Duimpje had Arjen sterk de behoefte om op reis te gaan. Sommige reizen beginnen op een reisbureau of moderner, op internet. Zijn reis begon op de tekentafel. Geen koffer met kleren voor onderweg maar een etui met een potlood, een gum, een rotring pen, een penseel en rode ecoline. Geen glossy reisbrochure maar blanco kalk en tekenpapier.
Hij had geen idee waar hij naar toe ging, laat staan dat hij de weg wist.
Het avontuur begon met het woord "context". Op de kunstacademie werd hij bewust gemaakt wat een beeld kan betekenen als je deze in een bepaalde context plaatst. Een 'X' op een schatkaart betekent dat daar een schat ligt. Een 'X' onderaan een liefdesbrief betekent een kus.
Allebei dezelfde 'X' maar door de verschillen in context betekenen ze iets anders.
Zo leerde hij spelen met de context, toveren met beelden of gewoon helder een boodschap overbrengen.
'Context', leek hem een passend woord om mee te beginnen om zo het academische achter zich te laten.
'Exit', besloten in het woord 'context', opent de deur naar nieuwe mogelijkheden.
Hij stuitte meteen op een kruis. Een kruis op een kerkhof. Maar dat kruis blijkt een doosje te zijn of een stok van een skiër. De skiër daalt af totdat blijkt dat het hoofd van de skiër een koffer is.
Ook hij gooide geen broodkruimels of kiezelsteentjes achter zich om de weg terug te vinden. Op papier wordt dat natuurlijk een bende. Pictogrammen en logo's communiceren beter en zijn visueel aantrekkelijker. Eenmaal inkt op papier is er geen weg meer terug. Zo ontstond er een beeldverhaal. Een vorm van associatie gymnastiek. Het beeldverhaal is tegelijk zijn reisverslag. |